Κριτική βιβλίου “ΑΧΝΙΣΤΕΣ ΦΑΚΕΣ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ”

«Καστοριά, Θεσσαλονίκη,  Αθήνα. Ένα ταξίδι μες σε καπνούς από τσιγάρα υπό τους ήχους εκκωφαντικών μουσικών, με τη γεύση του σκληρού αλκοόλ και την απατηλή έξαψη των ψυχοτρόπων ουσιών. Μια διαδρομή στο πουθενά, μια κατάβαση στην κόλαση.» 

Το 2024 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις  Άνω Τελεία, η νουβέλα «Αχνιστές φακές με άρωμα ελπίδας» από την συγγραφέα Βασιλική Στραπατσάκη. Η συγγραφέας επέλεξε να ξεκλειδώσει την καταστροφική πορεία του Πάνου , παρουσιάζοντας με λόγο μεστό και απλό την τραγικότητα της ζωής του. Μια λάθος απόφαση, μια λάθος πορεία, μια επαναδιαπραγμάτευση. Ένα βιβλίο που ξεδιπλώνει την τραγικότητα που κρύβεται πίσω από μια πεταμένη σύριγγα. 

Μια αληθινή ιστορία που η συγγραφέας δεν θέλει απλά να τη διηγηθεί αλλά εκθέτει και τους λόγους που οδήγησαν στον εθισμό του πρωταγωνιστή. Μέσω του βιβλίου γνωρίσαμε τον ψυχισμό του Πάνου, την αλληλεπίδρασή του με την κοινωνία  αλλά και τις διαδρομές που ακολούθησε και που μπορεί να παρασυρθεί ενίοτε κάθε άνθρωπος και να τον  οδηγήσουν σε αδιέξοδα.  

Κινούμενος από το ένστικτο της επιβίωσης , χωρίς καθαρή σκέψη  τα χρόνια που πέρασαν τον διάβρωσαν , η ζωή του θόλωσε, έγινε ανατριχιαστική.  Σαν άλλος Οδυσσέας προσπάθησε πολλές φορές να βάλει κερί στα αυτιά του για να μην ακούσει το μαγευτικό τραγούδι της σειρήνας που λέγεται ηρωίνη. Παρά τις προσπάθειές του όμως,  η ζωή του οδηγείται στον μηδενισμό.  

Ο Πάνος κινείται σε ένα κυκλικό μοτίβο εθισμού ενισχύοντας την κόλαση που ζει χωρίς ελπίδα διαφυγής.  ‘Ένας κύκλος που οδήγησε ύπουλα και αθόρυβα στην απώλεια επαφής με το ίδιο του το είναι.  Και μέσα από αυτήν την πορεία της ψυχικής ερήμωσης  και απαισιοδοξίας ένα πιάτο αχνιστές φακές από κάποιους άγνωστους λειτούργησε καθοδηγητικά και διαψευστικά ή καλύτερα ανατρεπτικά, ώστε να κινητοποιηθεί και να αντιδράσει.  

Μια δυνατή ιστορία για το δρόμο που διάλεξε μια βασανισμένη ψυχή για να νοηματοδοτήσει τη ύπαρξή της. Ο  Πάνος με απίστευτο θάρρος  και μετά από μια σκληρή μάχη κατορθώνει να φτάσει στο τέλος της δυστοπικής ζωής του και ταυτόχρονα να βρεθεί σε μια πολλά υποσχόμενη αφετηρία ζωής τακτοποιώντας την εσωτερική ακαταστασία του. 

Ένα βιβλίο που συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, γιατί δυστυχώς υπάρχουν ακόμα πληγωμένα παιδιά  με ματωμένα όνειρα, που νιώθουν απόρριψη, μοναξιά και  αποξένωση και που εύκολα μπορούν να αφεθούν στην ευφορία της πολιορκίας των ναρκωτικών ουσιών λόγω επαναστατικότητας ή σε μια προσπάθεια ένταξης.

Το βαθύτερο νόημα του βιβλίου ;  

 Τίποτα δεν είναι αμετάκλητο. 

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η Βασιλική Στραπατσάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στα Μεσόγεια. Είναι πολιτικός μηχανικός, απόφοιτος του ΔΠΘ. Το 2024 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο.

(Πηγή: “Εκδόσεις Άνω Τελεία”, 2024)