Πρόκειται για μια αυτογραφία, μια εξομολόγηση θα έλεγα καλύτερα, μια προσπάθεια του συγγραφέα να ανασύρει από το χρονοντούλαπο της ζωής του, τα κεφάλαια που τον σημάδεψαν παρουσιάζοντάς τα, με αυτοσαρκασμό, αυτοκριτική και με τη σοφία που διαθέτει σε ώριμη ηλικία πια αλλά που δεν τον εμποδίζει να ξεγυμνώσει την ψυχή του με τα λάθη του και τις αδυναμίες του.
Στον τίτλο «Let it be” εγκιβωτίζει την κοσμοθεωρία του.
Η εξαιρετικά ρεαλιστική αφήγηση του συγγραφέα στα όρια της «ενόχλησης» κάποιες φορές, αποδίδει με τη χρήση της καθομιλουμένης, τις δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις.
Παρόλα αυτά το χιούμορ δεν υπολείπετε.
Μια πρωτοπρόσωπη εξιστόρηση της ζωής του, με δυνατά οράματα και τραγικές διαψεύσεις και με θεμελιώδεις αρχές την αγάπη, την ελευθερία, την συνύπαρξη, την ανιδιοτελή προσφορά.
Ένα διαρκές φλερτ, μια λυσσαλέα αγάπη για τη ζωή, τη φύση και τη μουσική. Πάλευε να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, σαν πατέρας, σαν σύζυγος, σαν φίλος ανοίγοντας την καρδιά του, σε γκρίζα φόντα συχνά αλλά πάντα με μια «φιλοσοφική» διάθεση.
Ένας «τσιπιρίκος» που τα είχε όλα!
«…μια συγκαταβατική γιαγιά, κέρβερο μάνα και εκτελεστικό όργανο πατέρα…»
Ένα «έντιμος αλήτης» όπως τον αποκαλούν, με τρυφερή καρδιά που όταν άκουγε το γέλιο των κοριτσιών του μεθούσε από ευτυχία.
«κανένας συνθέτης δεν κατάφερε να γράψει τόσο όμορφη μελωδία σαν το γέλιο τους…Καμία μελωδία δεν είναι αγνή σαν την ψυχή τους…Τόσο ματζόρε!»
Δεν φοβήθηκε να κοιτάξει κατάματα το παρελθόν του και να αναμετρηθεί μαζί του. Ούτε τότε στην εφηβεία του με τις βαθιές ρωγμές στην ψυχή του που πόναγαν. Φάρος του, τα λόγια της γιαγιάς του:
«It is not the quantity ΤΑΚΗ, is the quality…”
Από την ασφαλή απόσταση της ανάγνωσης βυθισμένοι παρακολουθούμε τις ζοφερές σκηνές διάψευσης της ίδιας της φύσης του συγγραφέα και κάποια στιγμή ταυτιζόμαστε. Πόσες φορές δεν βρεθήκαμε ανήμποροι και βουβοί σε κάποιες καταστάσεις και δεν τα παρατήσαμε αλλά σαν τον φοίνικα αναγεννηθήκαμε από τις στάχτες μας;
Σύμμαχοι στη ζωή του οι φίλοι του, οι συμβουλές της λόγιας γιαγιάς και η συμπαντική αγάπη του για τη μουσική.
Δεν θα μάθουμε ποτέ που θα είχε στραφεί αν δεν είχε αυτή τη στάση ζωής.
Θα κλείσω με μια φράση του συγγραφέα
«Υπάρχει τελικά οδηγός ζωής;»
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Δημήτρης Τσίχλας γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Έζησε σε διάφορες περιοχές της Αττικής και τώρα ζει και εργάζεται στη Σύρο. Είναι προγραμματιστής – αναλυτής Η/Υ και μουσικός από κούνια 200 ετών με καταγωγή την Σμύρνη. Δουλεύει στο Δημόσιο, ενώ παράλληλα δούλεψε σαν μουσικός και κατασκευαστής ιστοσελίδων. Από το 2015 ασχολείται επαγγελματικά και με τον τουρισμό. Πεποίθησή του είναι ότι όλα συνδέονται μαγικά, με στόχο την ανακάλυψη του πραγματικού μας ΕΑΥΤΟΥ που δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από ΑΓΑΠΗ και ΦΩΣ.
